Dit verhaal over boeddhistische boosheid kreeg ik toegestuurd van collega Hans:
De kunst van ruzie maken
Er waren eens twee monniken die al veertig jaar bij elkaar woonden en nog nooit ruzie hadden gehad. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: ‘Vind je het ook niet een tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?’
‘Goed,’ antwoordde de andere monnik, ‘laten we maar meteen beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?’
‘Over dit stuk brood misschien?’ opperde de eerste monnik.
‘OK, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?’ vroeg de andere weer.
‘Dit brood is van mij en van mij alleen.’ zei de eerste monnik.
‘Oh ja? Houd het dan maar.’ zei de tweede monnik.